Lees hier het fantastische verslag van Team #vogelenmetBert over de Texel Big Day van 2025
Tijdens een Big Day is het de bedoeling om met een team gedurende 24 uur zoveel mogelijk vogelsoorten te zien in een bepaald gebied. In dit geval Texel. En 1 van de randvoorwaarden bij dit evenement is dat je je uitsluitend per fiets of te voet mag verplaatsen. De fiets mag dan wel elektrisch zijn, maar ja…. 24 uur gaan die accu’s echt niet mee en opladen kost een paar uur die je echt niet over hebt. Hoe fijn het natuurlijk ook is dat al die fietsen voor ons geregeld werden door een fietsverhuurder (van der Linde) die het evenement sponsorde. Als het maar enigszins wind mee was, of duin af, ging de accu uit natuurlijk en verder alleen op eco-stand. Op die manier hebben we ongeveer 131 km gefietst en als 1 van de oudste deelnemers voel je dat op een gegeven moment wel in je benen (eigenlijk overal wel)…. Vier jaar geleden deden we ook mee: Bert, mijn zoon, redelijk fanatieke vogelaar (“het vogelen is er bij mij met de paplepel ingeslagen”), Diederik zijn (vogel)vriend uit Wageningen, Josephine, mijn dochter, die ook steeds fanatieker wordt en dit jaar op koers ligt om 200 soorten in NL te zien en ikzelf, Rein, wel een beetje fanatiek, maar geen twitcher (soortenjager). Toen we vier jaar geleden meededen was het de hele dag steenkoud, windkracht 7-8 en vrijwel de hele dag regen afgewisseld met hagelbuien. Dit jaar was het een stuk aangenamer al zorgde de stevige ONO-wind zeker in de middag wel voor een extra aanslag op onze energie. ’s Nachts en in de vroege ochtend was het nog behoorlijk koud, maar later werd het een stralende dag. In de dagen voorafgaand aan de Big Day vertoefden Bert, Josephine en Diederik al op het eiland om de route en de goede vogelplekken voor te bereiden.
Op de dag voor de Big Day kwamen alle teams rond 17:00 samen in een grote tent in De Cocksdorp voor de laatste instructies het uitreiken van de hesjes die iedereen de hele dag moest dragen en het in ontvangst nemen van een super-de-luxe warmte kijker, gratis in bruikleen gegeven door HikMicro, 1 van de sponsoren van het evenement. 25 ploegen, ruim 90 deelnemers variërend van professionele vogelaars tot gezinnen of stelletjes die er een leuk dagje uit van wilden maken.
Na nog een bord pasta genuttigd te hebben toch nog even snel naar het huisje voor een hazenslaapje om op tijd wakker te worden om precies om 0:00 te kunnen starten. De organisatie vroeg iedereen een selfie te uploaden die we dit keer met de warmtekijker hebben gemaakt. De locatie vanwaar we vertrokken in De Cocksdorp ligt aan een plasje met riet vanwaar we vlak voor middernacht nog een rietzanger hoorden, maar ja dat telt nog niet natuurlijk.
Vrijwel alle teams hadden zich hier rond middernacht verzameld (sommige teams waren zo verstandig geweest om nog een paar uur extra slaap te pakken). En na een heus aftelmoment dat voldoende was om de rietzanger de mond te snoeren gingen we op pad. Geen rietzanger als eerste soort dus maar wel een 1. Scholekster die luid roepend over kwam vliegen. Net buiten het dorp zat de enige 2. Knobbelzwaan die tijdens de voorbereidingen was ontdekt. Goed te zien in het licht van de bijna volle maan. Alhier ook een roepende 3.Kievit die ook echt niet gaan slapen deze tijd van het jaar. Evenmin als de 4. Grauwe gans die ook ’s nachts met veel geluid zijn jongen bewaakt. Nog maar 15 minuten onderweg kwamen we al een eenzame deelnemer tegen die achter het verkeerde groepje was aangefietst en nu haar teamleden kwijt was. Gelukkig kwam het snel weer goed via telefoon en appjes met locatie-gegevens. Overigens ratelde de app-groep met waarnemingen van alle teams de hele dag maar door. We hebben ons daardoor wel nodeloos gek laten maken. Door bijvoorbeeld een paar keer naar een plek te fietsen waar een ransuil werd gemeld op ‘slechts’ 2 km afstand. Maar ja dat is wel 6-7 minuten fietsen, waarna de vogel blijkt te zijn gevlogen. Op die manier hebben we wel tijd verloren en raakten we ook wel wat gestressed. Dat doen we een volgende keer anders. Inmiddels fietsten we weer verder en kwamen we kennelijk langs een plasje want we hoorden een 5.Meerkoet. We kwamen nu door een duingebied ten NW van De Cocksdorp alwaar we 6. Nachtegaal, 7. Sprinkhaanzanger, 8. Blauwborst luid hoorden zingen. Even verder bij het zogenaamde ‘Renvogelveld’
vonden/hoorden we, samen met twee andere teams die daar tegelijkertijd waren 9. Stormmeeuw, 10. Kleine Mantelmeeuw, 11. Wilde eend, 12. Waterral, 13. Rietzanger en 14. Oeverloper. Vervolgens doorgefietst naar de Robbenjager waar in de voorbereidingen een Cetti’s zanger was gevonden, maar deze was helaas niet thuis of zat te slapen. Hoe dan ook, we hoorden hem niet (zien lukt sowieso niet, ook niet overdag. Echt een verstopvogel). Wel zagen we daar, in eerste instantie via de nachtkijker, maar uiteindelijk met hulp van de maan een 15. Kuifeend en 16. Dodaars. Inmiddels was het al half twee en we wilden nu best wel, wat diverse andere teams al was gelukt, een uil zien of horen. Tijd om meer naar de oostkant van het eiland te gaan. Dat bleek achteraf niet zo’n goede beslissing. Maar ja, weet alles maar eens achteraf. In ons fietstochtje die richting op hoorden we op een plasje dat dicht bij ons huisje lag een 17. Waterhoen en het wat onheilspellende geluid van een 18. Fuut. Verder fietsend kwamen we weer langs het startpunt waar die rietzanger inmiddels weer zong, maar ook een 19. Kleine Karekiet. 20. Tureluur en 21. Brandgans lieten ook van zich horen. We fietsten nu best wel een lange weg met diverse stops om naar uilen te luisteren, maar behalve enkele soorten die we al hadden en Nijlganzen die we niet mogen tellen leverde dit weinig op. Ergens onderweg werden we nog wel gespot door iemand met een warmtekijker, maar ja daar krijg je geen punten voor.
Ook kregen we geen punten voor een paartje Zwarte Zwaan met jongen. Gelukkig dan weer wel voor een 22. Krakeend die zich verraadde met zijn karakteristieke ‘krak’geluid. Na een heel eind fietsen waarin we de gehoopte roerdomp misten evenals uilen die daar toch echt wel zitten begon de moraal wel wat te zakken tot we opeens een jagende 23. Kerkuil voor ons langs zagen vliegen. Weliswaar heel kort, maar daarom telt ie nog wel. Inmiddels -het begon al tegen vier uur te lopen- werden we toch wel wat ongerust door appjes van mensen die op andere plekken wel roerdomp hadden en zelfs kwartels, allemaal aan de westkant van het eiland. Daar moesten we toch naar toe om de bosvogels niet te missen, maar we hadden wel het gevoel niet helemaal de goede keuze te hebben gemaakt. Af en toe nog gestopt bij goede ransuil-plekken, maar helaas….Tegen half vijf in de schemering kwamen we bij de rand van het bos en konden al snel 24. Zwarte Kraai, 25. Houtduif en 26. Merel noteren. Ook de 27. Zanglijster liet nu van zich horen evenals de eerste 28. Roodborsten. Ook de Fazanten werden wakker maar mochten helaas niet meegeteld worden. Gelukkig liet de 29. Houtsnip ons niet in de steek. Wat is dat toch een fantastische vogel die met een soort knorrend geluid laag over de boomtoppen vliegt af en toe onderbroken door een luide ‘tsjiek’-roep. Een paar honderd meter verder, zo hadden de voorbereidingen ons geleerd, zou een 30. Nachtzwaluw moeten zitten en die stelde ons inderdaad ook niet teleur. Een 31. Kleine Plevier die daar rondvloog hadden we niet per se daar verwacht, maar later op de dag zagen we dat niet ver daar vandaan een slikrandje zit waar ze kennelijk broeden. Ook de 32. Koekoek was al om 10 voor 5 wakker. Best vroeg ook al begon het al steeds iets lichter te worden. Inmiddels in het bos begonnen de andere vogels ook van zich te laten horen zoals 33. Grauwe Vliegenvanger (die we veel hebben gehoord die dag) evenals 34. Winterkoning en 35. Koolmees. Op een stukje gras net buiten het bos de eerste 36. Graspieper. Dit was het moment waarop we toch weer van ons plan afweken vanwege appjes dat niet ver buiten het bos een kwartel werd gehoord. En hoewel alle soorten even zwaar meetellen is het toch altijd cool om een kwartel te horen. Dus wij snel daar naar toe. Onderweg pikten we nog een 37. Blauwe Reiger mee waar we de vorige keer echt veel moeite voor moesten doen. Gelukkig was de omweg niet tevergeefs. Ook wij hoorden de 38. Kwartel luid en duidelijk. Op de terugweg naar het bos hoorden/zagen we 39. Zwartkop, 40. Tjiftjaf, 41. Fitis en 42. Grasmus. Eenmaal weer terug in het bos hoorden we al snel 43. Vink, 44. Boomkruiper en 45. Pimpelmees. Een 46. Havik zat luid te roepen en 47. Goudhaan en 48. Grote Bonte Specht lieten zich ook horen. Inmiddels kwamen er appjes binnen dat juist weer aan de andere kant van het bos een wielewaal en grote lijster waren gevonden. Beide helaas gevlogen toen wij daar aan kwamen racen. Josephine wist door mooi te fluiten de ‘Merlin Bird app’ te overtuigen dat er een wielewaal zat, maar dat klopte toch echt niet. Dat was zij zelf. Hopelijk zijn de andere
teams die daar ook in de buurt zaten hier niet ingetrapt. Canadeze Ganzen die hier rondvlogen mochten we niet meetellen evenals verwilderde Stadsduiven. De 49. Boerenzwaluw en 50. Holenduif noteerden we uiteraard wel. Net als de 51. Witte Kwikstaart. Inmiddels ging de zon op en dan is de natuur vaak op zijn mooist: Nevels die uit de slootjes opstijgt en prachtig licht dat over de boomtoppen scheert. Je zou bijna vergeten daarvan te genieten als je zo gefocust aan het vogels kijken bent. Maar goed, we moesten verder. Het bos weer in alwaar een roepende 52. Sijs vlak over ons heen vloog en een 53. Gekraagde Roodstaart zat te zingen. Vervolgens weer uit het bos richting zeereep waar we typische duinvogels tegenkwamen zoals 54. Kneu, 55. Braamsluiper, 56. Roodborsttapuit en 57. Heggenmus. Diederik, Bert en Josephine hadden tijdens de voorbereidingen gezien dat er een 58. Bontbekplevier broedde achterop de parkeerplaats bij Paal 15, maar op deze parkeerplaats bij paal 17 bleek er ook één te zitten. Om iets voor 07:00 uur liepen we naar het duin dat in de voorbereidingen naar boven was gekomen om daar over zee te kijken en hopelijk nog wat vogeltrek mee te pikken. Drie andere teams hadden dat ook bedacht. Er paste met moeite 16 mensen op dat plekje, maar ook wel gezellig en 16 paar ogen zien meer dan 4 paar.
In de wandeling ernaar toe zagen we 59. Ekster en 60. Kauw. Eenmaal op de top van het duin zagen we 61. Drieteenstandlopers op het strand en 62. Aalscholvers die voedselvluchten uitvoerden. Er was behoorlijk wat trek en we zagen als nieuwe soorten voor vandaag langskomen: 63. Bruine Kiekendief 64. Grote sterns en een 65. Roek die we al verwachtten nadat waarnemers bij paal 15 hem al hadden aangekondigd in de appgroep. Best een zeldzame waarneming op Texel. Tot onze lichte ergernis vloog hij vervolgens het binnenland in zodat andere teams hem ook hebben kunnen scoren… Verder 66. Grote Mantelmeeuw, een dichtbij langsvliegende 67. Boomvalk, en boven zee 68. Eiders en een 69. Kleine Jager die achter een meeuw aanzat. Een groepje 70. Zwarte Zeeeenden vloog naar Noord. Een 71. Gele kwikstaart ging vlak over onze hoofden eveneens naar noord. Een 72. Smelleken vloog aan de binnenkant van het duin ook die kant op. Meestal krijg ik ze niet zo goed te zien als nu. In de verte zagen we aan de rand van het parkeerterrein een 73. Tapuit op een stapel betonplaten zitten. Een 74. Zwarte Roodstaart zat daar even vlakbij en kon door ons allemaal worden gezien. Dat gold helaas niet voor een groepje kleine strandlopers en een sperwer, ver weg boven het bos. De regel is dat minstens drie van de vier teamleden de waarneming moeten hebben gedaan anders telt ie niet. We hebben deze dus niet genoteerd. Over zee vloog nog een 75. Jan van Gent die we wel konden noteren. Een groepje 76. Regenwulpen herkenden we vooral aan het geluid. De 77. Blauwe Kiekendief werd al op kilometers afstand opgepikt door 1 van de andere teams en kwam tamelijk dichtbij langs om vervolgens boven zee verder richting Noord te vliegen. Een ander team dat kennelijk een paar 100 meter zuidelijk van ons zat schold hem eerst nog abusievelijk uit voor grijze wouw, maar dat werd snel en hardhandig gecorrigeerd in de app-groep. 78. Gierzwaluwen vlogen in de buurt, maar waren misschien ook nog wel op trek. Boven zee zagen we regelmatig 79. Dwergstern en 80. Visdief. Min of meer ter plekke (t.p. in het vogelaarsjargon) verder nog als nieuwe dagsoorten 81. Torenvalk, 82. Buizerd, 83. Huiszwaluw en 84. Oeverzwaluw en 85. Zilvermeeuw. Iets na half negen besloten we om verder te gaan en weer richting bos te fietsen. Onderweg o.a. 86. Wulp, 87. Groenling 88. Tuinfluiter 89. Gaai. Toen er uit het bosje waar de Gaai invloog meteen daarna een grote bonte specht uitvloog zorgde Diederik nog voor verwarring door te vragen of we die specht misschien voor Gaai hadden uitgemaakt (Gaaien zijn namelijk best zeldzaam op Texel). Daar wilde de rest toch niet in meegaan. We kunnen toch heus nog wel een Gaai herkennen?? In het bos een 90. Fluiter. Altijd een mooie (zomerse) waarneming. Uit het bos aan de zuidkant zagen en hoorden we onze eerste 91. Grutto van de dag. Een klein stukje verder boven op een struikje een prachtig 92. Paapje. Ook een best zeldzame doortrekker en een prachtig vogeltje. Uiteraard gemeld in de appgroep waarbij we ons konden inhouden om niet de grap ‘Habemus Paapje’ te maken. Even verderop bij een boerderij de eerste 93. Huismus van de dag evenals een 94. Turkse Tortel. We waren inmiddels
bij het Grote Vlak, een uur later dan gepland, om hier in elk geval de 95. Rietgors te vinden. Die zagen en hoorden we gelukkig snel. Ook 96. Bergeend 97. Slobeend en 98. Wintertaling zagen we hier. En doorrrr…. Onderweg naar de 99. Koereiger, vroeger echt zeldzaam maar steeds vaker gezien de laatste tijd, zagen we onze eerste 100. Spreeuw. De 101. Kokmeeuw had de eer om de 100e soort te zijn, maar we hadden verkeerd geteld….. Op weg naar de Petten hoorden we het prachtige jubelgezang van de 102. Veldleeuwerik. In de Petten zelf konden we 103. Kluut, 104. Groenpootruiter en 105. Steenloper als nieuwe dagsoort invoeren. Een klein stukje verder bij de Geul zagen we 106. Geoorde Fuut, ook al zo’n prachtig vogeltje dat steeds minder zeldzaam lijkt te worden. An de andere kant van de weg kijk je uit over de Mokbaai en daar zagen we o.a. 107. Lepelaar, 108. Kanoet, 109. Rosse Grutto, en 110. Grote Zilverreigers, maar we misten de baardmannetjes die sommige andere teams daar wel hadden gehoord en/of gezien. Nog een klein stukje verder in de Horsmeertjes zagen we 111. Kleine Zilverreiger, 112. Tafeleend en 113. Putter. Op zich waren we niet ontevreden over het aantal soorten, maar we lagen wel achter op ons tijdschema en we begonnen toch ook wel behoorlijk trek te krijgen. Na het ontbijt (met zand) op het duin bij het trekvogels kijken hadden we niet meer gegeten. Dus op naar de Snackbar bij de veerhaven.
Terwijl we daar zaten te lunchen en Diederik naar het toilet was kwam er opeens vanaf het Marsdiep een grote roofvogel aanvliegen die in de verte leek op een kiekendief, maar het niet was. Het leek toch wel erg veel op een 114. Zwarte Wouw. Jammer dat Diederik er niet bij was dan had ie vast een goede foto kunnen maken. Met een vraagteken gemeld in de appgroep inclusief de richting waarin hij vloog. Binnen drie minuten hadden hierdoor twee andere teams de vogel aan zien komen, goed kunnen bekijken en inderdaad bevestigd dat het een zwarte wouw was. Mooie waarneming. Daarna op zoek naar een Paarse Strandloper zag Josephine opeens een 115. Dwergmeeuw vanuit het Marsdiep de veerhaven invliegen. Daar kwamen nog twee andere teams op af die ons al racend toeriepen dat de paarse strandlopers helemaal aan het eind van het weggetje zaten (“en dan helemaal beneden aan de dijk”). Daar zagen we ze helaas echt niet. En doorrrr…. Via het fietspad onder de dijk richting Noord. Behoorlijk tegen de wind in. Al snel de eerste 116. Rotganzen. Op zoek naar een bonte vliegenvanger overtraden we de regel dat de hele groep altijd op roepafstand van elkaar moet blijven. Dat was zonde, want terwijl ik een nestkastje in de gaten zat te houden dat me wel geschikt leek voor die vogel en de rest iets verderop keek, kwam er een zwarte stern overvliegen. Ik riep nog naar de anderen, maar te ver weg hoorden ze me niet, hebben zij hem niet gezien en was de vogel dus niet te tellen voor de lijst. Toen we bij de plasjes van Ottersaat aankwamen wees een vriendelijke vogelaar ons meteen op een 117. Noordse Stern. Nog niet zo makkelijk te vinden tussen al die visdieven. Iets verder bij de kijkhut in Dijkmanshuizen troffen we een stuk of drie andere teams en gezamenlijk vonden we snel 118. Kemphaan, 119. Zwarte Ruiter, 120. Bosruiter, 121. Watersnip, 122. Bonte Strandloper, 123. Temmincks Strandloper. We begonnen onze benen langzamerhand wel te voelen en het beste was er wel vanaf inmiddels. Toch maar richting Waal en Burg gefietst wat nog een flink eind was zeker als je af en toe tevergeefs stopt om een ringmus te vinden.
Bij natuurcentrum De Marel hebben we even een half uurtje gerust en vervolgens tegen de aanwakkerende wind in gefietst om de kolganzen te missen die diverse teams daar hadden gemeld. Jammer…. De motivatie daalde. Even onderbroken door een overzomerende 124. Smient bij Oosterkolk. Inmiddels was het al kwart over vijf. Ruim 17 uur onderweg in de wetenschap dat we sowieso nog ongeveer 10 km tegen de wind in moesten om in De Cocksdorp te komen waar we avonduren wilden doorbrengen. Een half uur later waren we in Vogelvreugd, een kleinschalig huisjes terrein waar we de beheerder tegen het lijf liepen die ons vertelde dat hij sinds vandaag wist dat er 125. Ringmussen op zijn terrein zaten dankzij diverse collega-teams die ook deze locatie hadden gekozen om deze vogel te zien. We zagen ze trouwens maar kort. Het maakte onze dip van de afgelopen paar uur niet echt goed, zeg maar. Daarnaast is een klein gebiedje waar elk jaar een casarca wordt gezien die waarschijnlijk niet
echt wild is en volgens ons door de jury in het vervolg gewoon afgekeurd moet worden. Temeer daar wij hem niet konden vinden. Dat gold helaas ook voor de spotvogel bij Dorpzicht. We waren er inmiddels helemaal klaar mee. Nooit meer een Big Day. Het liefst zouden we nu ergens wat gaan eten en dan naar bed. Dat eten hebben we gedaan: Pizza en pasta en hebben ons toen toch weer op de fiets gehesen. Om toch nog een paar soorten te vinden en ons PR uit 2021 (124) in elk geval verder te verbeteren. Dus eerst maar het gebiedje de Robbenjager waar we vannacht de 126. Cetti’s zanger misten maar die nu zich duidelijk liet horen. Vervolgens zijn we op ons dooie akkertje (wind mee) naar de Krimweg gefietst vlak bij het park waar we een huisje hadden gehuurd en zijn we op een duintop gaan zitten om te kijken naar de zonsondergang en wat er eventueel nog langs zou vliegen. Dat was een goede zet. Eerst zagen we een eindje westelijk van ons een 127. Slechtvalk langs vliegen en niet veel later ging vlak voor onze neus een 128. Velduil uitgebreid jagen. Wat een show! Ook dit was een fantastische waarneming waar van we er eigenlijk best veel hadden vandaag.
Na nog een half uur vruchteloos wachten op de plek waar vanochtend/afgelopen nacht een ransuil was gehoord door enkele teams besloten we om 23:00 dat het wel mooi was geweest. Nog een ‘afsluitselfie’ en dan terugfietsen naar De Cocksdorp waar de fietsen ingeleverd moesten worden en de jury nog een indringend gesprek met Bert, de teamcaptain, voerde om te bepalen of alle waarnemingen door de beugel konden hetgeen het geval bleek te zijn. Daarna snel terug naar het huisje waar niemand (inclusief ikzelf) nog de puf had om wakker te blijven tot het begin van mijn verjaardag. Hoewel we zelf best wel tevreden waren met het gevonden aantal soorten bleek het in de ranglijst niet meer op te leveren dan een plaats in de middenmoot. Er waren zelfs twee teams met 150 soorten en ook nog twee teams met 148. Echt knap. We hadden best wel een paar soorten extra kunnen scoren als iedereen de betreffende vogel had gezien en we hebben ook wel een paar keer pech gehad, met name in het bos, maar 150 zou toch niet haalbaar zijn geweest. En hoewel we na afloop zeker wisten dat we dit nooit meer gaan doen is de kans groot dat we volgend jaar toch weer van de partij zijn. Zo hebben we al uitgezocht dat de tijden van hoog- en laagwater dan gunstiger zijn…
De dag daarna, op zondag, was er een afterparty waar iedereen van de partij was en sterke verhalen konden worden uitgewisseld. Er werd een groepsfoto gemaakt die enigszins werd verstoord doordat in de verte een rode wouw zichtbaar was, er werden prijzen uitgereikt en er was een brunch voor iedereen (mede mogelijk gemaakt door Vogelbescherming). Het bedrag dat alle teams bij elkaar hadden gesprokkeld voor bescherming van de duinvogels bedroeg ruim €37.500 waarvan €1220 door donaties voor ons team. Ook een mooi resultaat.
Het blijft een raar evenement dat het midden houdt tussen een enorme zelfkwelling en een dag vol met mooie momenten, gezelligheid en sportiviteit. Fantastisch georganiseerd door een team van enthousiastelingen uit Texel. Ik denk dat dit niet de laatste keer was dat we meededen. Dan gaan we minstens 130 (telbare) soorten halen.
