Team tureluurs, dit jaar bestaande uit Fred, Klaas, Elske en mijzelf, zou meedoen aan de Bigday op Texel. Helaas kon dit mooie evenement geen doorgang vinden vanwege alle maatregelen omtrent corona. Gelukkig kon de organisatie nog een heel mooi alternatief verzinnen de Texel Bigday home edition. Onze fantastische voorbereidingen vielen ook in het water maar ondanks alles hebben we toch een mooi bedrag weten op te halen voor de bescherming van de zomertortel.
Op 9 mei was de eerste en hopelijk laatste Bigday home edition. Van tevoren hebben we een route in eigen omgeving opgesteld. Plekjes waar we regelmatig heen gaan en langsfietsen. Hoewel nog niet eerder allemaal tegelijk op één dag. Wij als team hadden het plan om dit jaar een paar uurtjes slaap te pakken en dan om 03.30 van start te gaan.
Elske en ik hadden ons aangemeld via de website om mee te doen, omdat je van de organisatie met niet meer als 2 personen mocht vogelen die dag. Klaas en Fred waren er de hele dag bij en hebben ons op een paar meter gevolgd. De anderhalvemeterregel respecterend.
Om 03.30 zijn we van start gegaan naar onze eerste target de roek. Voor deze target hoefden we niet ver te fietsen, maar moesten zoeken met onze hoofdlampjes. Er zat een roek op een tak naast het nest. Onze eerste soort is binnen en net voordat we weg willen fietsen horen we ook onze eerste roodborst. Het plan is om door Hoorn heen te fietsen richting de dijk naar Enkhuizen. We stonden even stil op de dijk om een fuut in te voeren en ik hoorde vanaf een industrieterrein een zwarte roodstaart zingen. Deze soort had ik nog niet verwacht in het donker, maar dat scheelt ons weer zoeken op een industrieterrein in Enkhuizen. We fietste verder naar onze ontbijtplaats waar we hoopten een ransuil te horen. Onderweg pikte we nog soorten mee zoals brandgans, tureluur en grutto. We stonden nog maar net op de ontbijtplek of ik hoorde een ransuil roepen uit deze tuin. Al heel erg snel hoorde het hele team hem prachtig roepen. Even later zagen we er kort een vliegen. Ondertussen begonnen vroege soorten al flink te zingen en na het eerste uur stonden we op 21 soorten met nog geen tien kilometer afgelegd. We fietsten rustig verder met af en toe een stop om een soort in te voeren. Bij een klein bosje stopte we om te luisteren naar de eerste zwartkoppen en winterkoningen, totdat Elske ineens zei daar komt een blauwe reiger aanvliegen, wat een rare vorm. Ik had het beest nog maar net in de kijker toen ik zag dat het helemaal geen blauwe reiger was maar een ROERDOMP!! De dag begint goed zeiden we toen al tegen elkaar. De roerdomp was weer verdwenen en we fietsten weer rustig verder richting Enkhuizen.
Voor mijn gevoel stonden we meer stil als dat we aan het fietsen waren. De eerste cetti’s zong ons flink toe, waardoor we eigenlijk vrij snel door konden fietsen, maar dat deden we niet wat ons nog een groene specht opgeleverd heeft. Voor het eerst vandaag gingen we van de geplande route afwijken, omdat er gisteren een paar krooneenden bij het naviduct bij Enkhuizen gezien waren. Helaas heeft dit geen krooneend opgeleverd, maar wel onze enige koekoek en dodaars van de dag. Inmiddels was 07:45 uur en stond de teller op 67 soorten. Nu was het tijd geworden om naar de klapper van de Bigday te fietsen; de kwartelkoning. Onderweg kwamen we in Enkhuizen een straatnaambordje tegen waar Tureluurshof op stond, hier moest traditie getrouw een teamfoto gemaakt worden. Daarna zijn we snel richting de kwartelkoning gefietst, maar onderweg kwamen we tot de conclusie dat er wel heel erg veel vliegjes op de dijk waren. Zonnebril op. We lieten ons niet uit het veld slaan daardoor en bleven gewoon even staan. We hoefde niet lang te wachten op de kwartelkoning liet zich een paar keer luid en duidelijk horen. Vanaf deze plaats zag ik mijn vader staan op de plek van de sprinkhaanzanger en de snor. We fietste daar heen en konden meteen even door de scope kijken naar de sprinkhaanzanger. Op deze plaats kon je goed het verschil horen in geluid tussen de sprinkhaanzanger en snor, wat dan toch heel erg makkelijk is. Iets verderop kwamen we ook onze enige tapuiten van de dag tegen, maar helaas geen roodborsttapuit of paapje. (Roodborsttapuit is onze schaamsoort dit jaar). Iets doorgefietst vlogen er ineens 4 zwartkopmeeuwen boven ons hoofd.
Inmiddels was het tijd geworden om even een pauze in te lassen, ik had mijn tante een appje gestuurd of ze thuis waren. Onderweg daarheen kwamen we nog een hele late roodhalsfuut tegen die hier de hele winter heeft gezeten. 
Om 10.15 waren we bij mijn tante die meteen heerlijke koffie voor ons ging zetten. Bovendien had ze heel lief verrukkelijke roomsoesjes gehaald! De tussenstand werd opgemaakt en we kwamen tot de conclusie dat we 81 soorten hadden, maar dat we nog steeds geen pimpelmees gezien of gehoord hadden. Na een half uurtje gezeten te hebben konden we er weer volop tegen aan. We vervolgden onze fietstocht richting de steenuil. Helaas niet thuis vandaag. Inmiddels in Wervershoof aangekomen en fietsten we door het dorp richting de dijk, want ja we moesten nog steeds een pimpelmees. Helaas heeft dit stuk ons geen nieuwe soorten opgeleverd, maar tikte de kilometers wel door. Bij de vooroever hoopte ik op een pijlstaart en een wintertaling. Geen van beide soorten waren er, maar na een hele lange dip van soorten zagen we ineens wel een grote mantelmeeuw en een kolgans. Aan het einde van de vooroever hoorde Klaas ineens pimpelmees roepen.
De jury vroeg via de appgroep de tussenstand, wij stonden op 84 soorten. We kwamen tot de conclusie dat we het best wel goed deden en dat een top 10 plek er wel in zat. Onze lunch zou om 13.00 gebracht worden bij Twisk Waterberging, maar we moesten nog best wel een stukje fietsen. Het tempo werd iets verhoogt en fietste regelrecht richting Twisk. Onderweg zijn we nog 1x kort gestopt, omdat er een zanglijster aan het zingen was. We kwamen bij Twisk aan en zagen toen al snel mijn moeder aan komen met een lekkere lunch. Eerst nog even snel de plas scannen op wat nieuwe soorten. Hier werden oeverzwaluw, kleine plevier en kemphaan binnen getikt. Ik had hier gehoopt op wat meer nieuwe soorten zoals wintertaling, zomertaling, smient en zwarte ruiter.
Na een heerlijke lunch maakte we ons klaar om een heel stuk onafgebroken tegen de wind in naar Den Oever te fietsen. We vertrokken en we stopten 1x even, omdat er een paar regenwulpen in het land liepen. Inmiddels begon de vermoeidheid bij ons toe te slaan en besloten we om nog 1x kort te stoppen. Gelukkig hadden we het vooruitzicht op nog veel mooie soorten. Bij de noordijkerweg/dijkgatweide aangekomen waren ging ik meteen even kijken of ik de slechtvalk in de tv mast zag zitten. Gelukkig was deze aanwezig en tikte we ook nog even graspieper en cascara binnen. We overlegden wat we zouden gaan doen, omdat de vermoeidheid begon toe te slaan. We besloten toch om richting het wad te fietsen en daar te gaan avondeten. We waren nog maar net vertrokken of Klaas riep ons terug, omdat hij Engelse- en Noordse kwikstaarten in beeld had. Dit was een soort geweest waar ik en Elske zo voorbij gefietst waren. Door het bos heen fietsend hoorde ik ineens een heel zacht geluidje wat erg leek op die van een grauwe vliegenvanger. Even stilstaan en binnen was ook deze soort. Het was 16.45 en we begonnen dan eindelijk de 100 soorten te naderen. Nog even doorfietsen en we konden even lekker avondeten, wat ons hopelijk een enorme boost zou gaan geven. Op het wad bleek het heel erg laag water te zijn en moeilijk om soorten te ontdekken. Het duurde dan ook even voordat we eindelijk met de bonte strandloper op 100 soorten kwamen. Binnen het aankomende kwartier zagen we ineens ook nog rosse grutto, zilverplevier en 2 langs vliegende dwergsterns. 
Ons geheime wapen kwam ons avondeten weer op locatie brengen. Wat deed dit ons goed, we voelden ons als herboren. We fietsten weer alsof en niks aan de hand was en tikten nog even wat wadvogels binnen met prachtig licht. We stonden nu op 106 soorten vandaag en de volgende 2 soorten konden we alweer bijna ruiken. Een grote groep rotgans werd even afgezocht op wikbuik of zwarte rotgans. Klaas riep als eerste dat hij een witbuikrotgans zag en al snel had het hele team hem gezien. Een foto maken mislukte helaas, maar dat werd voor lief genomen bij ons. Iets verderop liep ineens een helmparelhoen op de weg (helaas telt hij niet mee voor de bigday). De patrijzen werkte ook lekker mee en lieten zich erg fraai zien. Nergens in de polders konden we een roodborsttapuit of paapje vinden, wat is dat nou toch. Onze laatste target voordat het weer donker begon te worden was een fluiter. We stonden op deze plek en hoorde al wel vrij snel een boomkruiper en vuurgoudhaan die we ook nog moesten. Opeens hoorde ik de roep van de fluiter met al snel daarna de zang. Dat was soort nummer 112. Nu nog een appelvink, sperwer en nachtegaal en we hebben alle bossoorten vandaag gezien. Fred die stopte ineens en zei ik zie een sperwer zitten, waarop het hele team hem snel zag wegvliegen. Nog geen 100 m verder zat er een nachtegaal luidkeels te zingen. We roken een top 3 plek, dit gaf een enorme boost dat we nog snel meer soorten wouden scoren. We fietste nog even een stukje richting de polder waar vandaag een paapje en roodborsttapuit gezien waren, maar helaas weer niks behalve een roepende witgat. Ons plan was om nu op de plek van de bosuil even te wachten of hij ging roepen. We kwamen aanfietsen en Fred zag een grote lijster zitten op het bekende veldje. Het werd nu al donker en het was gedaan met de soorten dachten we, totdat er ineens een havik kwam langs vliegen. Is het toch nog gelukt met de makkelijke roofvogels vandaag zeiden we tegen elkaar. Helaas wou de bosuil niet gaan roepen en besloten we terug richting hoorn te vliegen in de hoop op een kerkuil. We hoorde helaas alleen nog maar een roepende waterral. Wat de eindstand bracht op 118 soorten (5e plaats), 155 km gefietst en 734,40 euro (2e plaats) opgehaald.
